Erster Wickl
Original: „Giovanni Arnolfini und seine Frau“, Jan van Eyck (1434)
Des hobn ma scho gern: Sie is hocknstad und wü am hölliachtn Tog scho a Knedl
hobn. Daun motschkerts a no, weul er net brennan wü. In Asbest-Hansi hauts sofuat aus de Bock. Er wachelt o, weul er glaubt,
dass die Oide grean is.